Moje pisanie jest jak życie na wulkanie, albo pod wodospadem, albo na statku podczas gwałtownego sztormu, albo ciszy na morzu. W zasadzie piszę tylko to co muszę napisać, maksymalnie się przy tym ograniczając, aby napisać jak najmniej i tylko to co jest niezbędnie potrzebne i konieczne do estetycznego życia innym ludziom. Ma ono służyć eksterioryzacji każdego czytelnika moich utworów. Pozostałe sposoby i formy i zasady oraz konwencje pisania mnie nie obchodzą, chociaż zachęcał mnie do nich Tadeusz Różewicz. Pomijam średnio rzecz biorąc dwie trzecie swojej twórczości, i ciągle myślę, że jeszcze za mało. A z innych ciekawostek ornitologicznych związanych ze mną to jestem oligofrenopedagogiem, z ukończoną filozofią na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie.