Marek Zgaiński debiutował jako poeta w 1980 roku na łamach Miesięcznika Pracy Twórczej RADAR. Za książkowy debiut poetycki Doskonały nieznajomy, Wydawnictwo Poznańskie w 1986 otrzymał nagrodę roku im. Kazimiery Iłłakowiczówny. Debiut prozatorski Podroby, wyd. MAW Warszawa 1989 został uhonorowany nagrodą im. Olka Kowalskiego. W latach 80-tych wiersze, przekłady i opowiadania publikował między innymi na łamach Poezji, Nurtu, Tygodnika Kulturalnego i Nowego Medyka.

Na początku lat 90-tych jego książkowe przekłady w serii Poeci Rocka (Jim Morrison, Bob Dylan, Sting, Bruce Springsteen) wielokrotnie trafiały na listę bestsellerów tygodnika Wprost. W drugiej połowie lat 90-tych zajął się dziennikarstwem radiowym i sztuką akustyczną. Za swoje prace na tym polu otrzymywał krajowe i międzynarodowe nagrody.

Do literatury powrócił na początku nowego tysiąclecia powieściami Bip, bip, bip, Lajfting oraz zbiorem felietonów satyrycznych Tabletka z krzyżykiem, który był wyborem tekstów publikowanych codziennie na antenie Radia Merkury z Poznaniu od 2003 do 2016 roku. Publiczności teatralnej dał się poznać jako dramaturg w latach 90-tych wystawiając trzy tytuły napisane wspólnie z Arturem Belingiem wystawiane w Teatrze Lubuskim w Zielonej Górze (Zastępstwo – nagroda za debiut na Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu, 1995 r.; Zdechł kanarek, Miłość na telefon) Sztuki te zostały opublikowane w zbiorze Dramatki, wyd. AND Zielona Góra. W 2011 założył w Poznaniu (wspólnie z Joanną Nawrocką) działający do dzisiaj pierwszy prywatny teatr Mój Teatr utrzymujący się wyłącznie ze sprzedaży biletów. Ponad 20 spektakli wystawianych w tym czasie premier jego autorstwa obejrzało łącznie kilkadziesiąt tysięcy osób. Jest też z autorem słuchowisk zrealizowanych w Teatrze Polskiego Radia oraz w Radiu Merkury i Radiu Zachód. Jego reportaże i realizacje akustyczne publikowane były we wszystkich publicznych rozgłośniach radiowych w kraju. Jest również autorem licznych piosenek oraz kompozytorem muzyki ilustracyjnej.