„Kolega pracuje głową” to nowa powieść o charakterze autobiograficznym, której autorem jest Przemysław Lizniewicz. Powieść niewątpliwie zasługuje na miano literatury faktu chociaż nie ma w niej zbyt wiele odniesień do znaczących wydarzeń historycznych, które by stanowiły tło opowieści o życiu głównego bohatera. Jednak poznajemy dosyć szczegółowo życie głównego bohatera z wydarzeniami dosyć pospolitymi, które mogły by być udziałem każdego człowieka. Opowieść zawarta w książce zaczyna się od momentu wczesnego dzieciństwa i wiedzie nas do dorosłości bohatera. Akcja rozpoczyna się kiedy Przemek (główny bohater) ma 4 lata. Przemek ma poczucie że żyje w bardzo uporządkowanym i grzecznym otoczeniu co bardzo mu przeszkadza. Poznajemy wydarzenie z życia chłopca przez pryzmat jego myśli objawy życia wewnętrznego. Przemek ma buntowniczą naturę i chętnie by stał się niegrzeczny ale jakoś mimo złych myśli pozostaje grzeczny. W tym młodym wieku rodzi się w nim podziw dla „dużych” chuliganów, w wieku 11 lat i on chce mieć 11 lat aby się jego wszyscy bali. Wreszcie osiąga wspomniany wiek ale się rozczarowuje, pomimo łobuzersko nasuniętej czapki na oczy nie budzi powszechnego przerażenia. W życiu Przemka jak i całego jego osiedla ważną role odgrywać zaczyna niejaki Kuba. Kuba jest silny i umie się bić, te właściwości wykorzystuje do terroryzowania swych kolegów. Sytuacja ta trwa przez lata od szkoły podstawowej do pełnoletności. Cała okolica boi się Kuby i ulega jego nakazom i kaprysom. Tak jest do momentu kiedy rodzice terroryzowanych dzieci zgłaszają sprawę na policję i koniec końców Kuba trafia do więzienia. Taki oto jest los króla pięści. To jest migawka z dzieciństwa i młodości Przemka aby poznać jego losy dokładniej i dalszy ich ciąg trzeba już sięgnąć do powieści.

Kolega pracuje głową